‘Onder het immense dek wiegde het stinkende zwarte goud op de lange deining van de oceaan. Crude, hoe ruw kon olie zijn!’
De wereld in 2001. VN-sancties worden aan alle kanten ontdoken. Illegale olie is onderweg uit Irak als de Verenigde Staten worden getroffen door terreur. Een tankerkapitein komt in gewetensnood. Daarna raakt alles in een maalstroom. De Amerikanen handelen raadselachtig – Curaçao wordt erbij betrokken. Het eiland komt klem te zitten tussen zwendel en machtspolitiek. En daar dwars doorheen speelt passie, en twijfel. De hoofdpersonen uit dit boek rest uiteindelijk niets anders dan schoon schip te maken. Ieder op zijn eigen manier. Ruwe olie laat zien hoezeer internationale gebeurtenissen kunnen ingrijpen in het leven van gewone mensen.
Ingenaaid, 300 pagina's
ISBN 978-90-6265-651-6
Eerste druk april 2010
Tweede druk augustus 2010
Radio-interviews
«Een zinderende roman gebaseerd op waargebeurde feiten in het onheilsjaar 2001» - NPS Kunststof, Petra Possel
Recensies
«Een literaire thriller van formaat. Het is niet gemakkelijk een roman te schrijven tegen een achtergrond van historische feiten die zo recent zijn dat ze een ieder op het netvlies lijken gebrand. Karel de Vey Mestdagh is daar met ‘Ruwe olie’ schijnbaar moeiteloos in geslaagd. Hij kenmerkt zich door een directe toegankelijke schrijfstijl. Met zelfverzekerdheid vertelt hij zijn verhaal. Vanaf de eerste bladzijde word je het verhaal ingezogen, dat je dan ook niet meer loslaat. Een niet weg te leggen roller coaster.» - Amigoe/Ñapa, Eric de Brabander
«Tussen liefde en genot... Een verhaal vol met gewetensvragen, spanning, intriges en alledaagse realiteit.» -Caribisch Uitzicht, Quito Nicolaas
«De Vey Mestdagh is een schrijver die weet hoe hij lezers moet verleiden. Het is niet alleen het Caribische waaraan hij ons laat ruiken, hij giet er ook een vleugje suspense bij. Ruwe olie van Karel de Vey Mestdagh is een vlotlezende, literaire roman waarin harde feiten en een grote kennis van het ‘wheeling and dealing’ van de diplomatieke wereld tot heerlijke faction heeft geleid. Dat is de kracht van De Vey Mestdagh, zowel Griekenland als Curaçao doen ertoe in dit boek, net zoals de personages, die van vlees en bloed zijn.» -Literatuurplein.nl, Ezra de Haan
«In een sfeer van een tropische wervelwind nemen de gebeurtenissen in het jaar 2001 de lezer mee in een goed mix van feiten en fictie. Een boeiende relaas over de verwevenheid van internationale politiek met het leven van gewone mensen.» - Nederlandse Bibliotheek Dienst/Biblion, Jo Swaen
«Drie hoofdpersonages - consultant Teun de Vidal, hotelmanager Dagny Bilitt en tankerkapitein Ioannis Ferakis - hebben elk op hun eigen wijze en door eigen schuld de orde en harmonie in hun leven en omgeving verstoord en moeten daarom nu elk op eigen wijze die verstoring repareren en weer met zichzelf en met de omgeving in het reine zien te komen. Kapitein Ferakis is prachtig gekarakteriseerd in zijn twijfels en zijn heen en weer geslingerd worden tussen de onrust van de ware zeeman en het verlangen naar zijn geboorte-eiland.» - Antilliaans Dagblad, Wim Rutgers
«Wassenaarder Karel de Vey Mestdagh schrijft fascinerend verhaal over olie.» - Wassenaars Nieuwsblad, Deka Wielinga
«Ruwe olie is een mooi geschreven roman waarin de schrijver heel nauwkeurig de sfeer van Curaçao weet op te roepen. De weifelende ex-ambtenaar en zijn Antilliaanse collega worden mooi beschreven en de beklemmende hitte van de tropen straalt bij wijze van spreken van de pagina's af. Dat de tankerkapitein wroeging krijgt van zijn deelname aan de winstgevende oliesmokkel, beschrijft De Vey Mestdagh geloofwaardig, evenals de spanning die aan boord van het schip steeds hoger oploopt. [...] Het is een roman over hebzucht, machtspolitiek en internationale hypocrisie. Dat weet Karel de Vey Mestdagh met zijn ervaring als diplomaat haarfijn uit de doeken te doen.» - Nieuwspoort Nieuws, Gijs Korevaar
«Een uiterst boeiende vertelling. Een intrigerende blik achter de schermen van de duistere wereld van de internationale oliesmokkel.» - PM, René Zwaap
Journalist René Zwaap stelt na lezing van Ruwe olie dat de firma Globetrade Ltd in de roman van Karel de Vey Mestdagh geïnspireerd moet zijn op Trafigura, het bedrijf dat in 2006 berucht werd vanwege het gifschip de Probo Koala. De Vey Mestdagh bevestigt dit in een interview met René Zwaap dat onlangs verscheen in PM, het onafhankelijke vakblad voor de gehele publieke sector.
«Ruwe olie werpt nieuw licht op ontduiking boycot Irak.» - Schuttevaer, Hans Heynen
«Ruwe olie leest als een onthaaste thriller.» - Extaze, Cor Gout
«Ruwe olie werpt nieuw licht op ontduiking boycot Irak.» - Schuttevaer, Hans Heynen
«Ruwe olie leest als een onthaaste thriller.» - Extaze, Cor Gout
«Ruwe olie zou doen vermoeden dat het onderwerp van deze roman de
ontginning van olievelden als hoofdthema heeft. Niets is minder waar. In
een sfeer van een tropische wervelwind nemen de gebeurtenissen de lezer
mee in een goede mix van feiten en fictie waarbij het eiland Curaçao
centraal staat in globale ontwikkelingen die via 9/11 en het olie voor
voedselprogramma van de VN, ons voert naar het transport van illegale
olie waarbij allerlei belangen een rol lijken te spelen. Twijfel leidt
uiteindelijk toch tot keuzes die de hoofdpersonen van het boek willen
vermijden, maar uiteindelijk toch de draad van hun leven weer doet
opnemen.» - Blik op de wereld, Johannes Swaen
Repeating Islands
Karel de Vey Mestdagh’s first novel Ruwe olie [Crude Oil] has been published this year by In de Knipscheer Publishers. Ezra de Haan (Literatuurplein) writes that De Vey Mestdagh, who for years was Legal Counselor for the Ministry of Foreign Affairs of the Netherlands Antilles, “fell in love with the area”and decided to write a novel “on illegal oil, difficult foreign relations, but also unattainable love in the tropical sun.” Among other topics, Ruwe olie deals with international events, scams, and power politics set in 2001. The book opens with a prologue in an inconsolable Anna in a remote village in Greece, but takes place largely in Curaçao and the surrounding Caribbean.
De Vey Mestdagh explains that the main character, former ambassador Teun de Vidal, is a true Dutchman with great feelings for the Netherlands Antilles and Curaçao in particular. Although the novel is not autobiographical, he says that he is familiar with those feelings towards the Caribbean, where he was impressed by the wonderful mix of cultures: “In my job I know the island, people, feelings, culture.” According to De Haan, “You can feel, smell, and taste the island, even if you’ve never been there.”
Although he has written numerous articles on foreign affairs and development, De Vey Mestdagh made his debut in fiction with his 2005 collection of short stories Onder een hemel van tin [Under a Tin Sky].
Posted by: Ivette Romero July 13, 2010 on Repeating Islands, in Literature, New Books
http://repeatingislands.com/
Hotel Penrose
 |
| Hotel Penrose, Curaçao, "anno 1960" |
Mystery of the missing meters
De olieterminal Mina al-Bakr - tegenwoordig beter bekend als de Al Basra Oil Terminal (ABOT) - was het vertrekpunt van de Olympic Destiny, in mijn roman 'Ruwe olie'. Daar laadde het schip in 2001, in strijd met VN-sancties die Irak waren opgelegd, tot tweemaal toe grote hoeveelheden illegale olie. De olie-inname bij Mina al-Bakr is lange tijd zeer onzorgvuldig geregistreerd, mede als gevolg van gebrek aan afdoende meetapparatuur. De terminal kwam zwaar beschadigd uit de Iran/Irak-oorlog (jaren '80) en kreeg het weer hard te verduren tijdens de eerste Golfoorlog (1991). Beide keren werden de installaties min of meer opgeknapt. Na de Amerikaanse invasie in 2003 raakten de nog resterende meters verder in het ongerede, of werden - zo gaat het verhaal - zelfs helemaal afgezet. Dat duurde jaren voort. Lees het artikel van Pratap Chatterjee voor Corpwatch, Mystery of the missing meters: accounting for Iraq's oil renenue. Het is en blijft een schimmige business, de internationale oliehandel.
Biblioteka Publiko
 |
| Biblioteka Publiko, Curaçao Elementen uit het historisch domein selectief ingezet als bouwstenen voor een nieuwe bouwstijl. Architect Tom Janga |
Cynisme
Het cynisme dat aan veel internationale handel kleeft (of het nu gaat om olie, diamanten, goud, of wat al niet) geeft de miljoenendeals die erin worden gesloten vaak een odium van onbehaaglijkheid. Met name de grote firma’s die zelf nooit een gram bezitten (willen bezitten!) van wat dan ook, en uitsluitend verhandelen, achter een koperen naamplaat, hebben helaas maar al te vaak een zweem om zich heen van weinig ontziend winstbejag.
Diogenes, de Griekse cynicus, liep op klaarlichte dag in Athene rond met een aangestoken olielamp, op zoek naar een mens, zoals hij provocerend rondbazuinde... naar een eerlijk mens! Dat cynisme overviel mij keer op keer tijdens het bronnenonderzoek dat ik bij het schrijven van Ruwe olie pleegde; tastend mijn weg zoekend door duisterdikke rapporten vol malversatie en minachting voor de wet.
 |
| Bij 'de Lamp van Diogenes' in Athene |